आई आणि खुशी
एका सुंदर गावात, आई आणि तिची मुलगी खुशी राहत होत्या. खुशी अतिशय चुणचुणीत आणि गोड मुलगी होती. तिच्या आईने तिला खूप प्रेमाने वाढवलं होतं. खुशीला तिच्या आईसोबत वेळ घालवायला खूप आवडत असे.
एका दिवशी, खुशीला शाळेतून सुट्टी होती. तिने आईला विचारलं, "आई, आज आपण काहीतरी विशेष करू या ना?" आईने आनंदाने होकार दिला आणि म्हणाली, "हो नक्कीच! आज आपण जंगलात फिरायला जाऊ."
आई आणि खुशीने त्यांची सामान पिशवी तयार केली आणि जंगलात जायला निघाले. जंगलात
पोहोचल्यावर, त्यांनी सुंदर फुलं आणि
झाडं बघितली. पक्ष्यांचे गाणे ऐकून खुशी खूप आनंदी झाली. तिने आईला विचारलं, "आई, हे पक्षी कसे
इतकं छान गातात?"
आईने उत्तर दिलं, "खुशी, हे पक्षी निसर्गाचा एक सुंदर भाग आहेत. ते आपल्याला आनंद
देण्यासाठी आणि निसर्गाची सुंदरता वाढवण्यासाठी आहेत."
थोडं पुढे गेल्यावर, खुशीला एका
छोट्या हरिणाचं बाळ दिसलं. ती हरिणाचं बाळ खूप गोंडस होतं. खुशीने आईला विचारलं, "आई, आपण याला घरी
घेऊन जाऊ शकतो का?"
आईने हसून उत्तर दिलं, "नाही, खुशी. हे हरिणाचं बाळ इथेच खूप आनंदी आहे. आपल्या घरी
त्याला तसाच आनंद नाही मिळणार. आपण त्याचं घर जपायला हवं."
खुशीने मान डोलावली आणि तिने हरिणाचं बाळाला बाय बाय केलं. त्या दिवशी खुशीने
खूप काही शिकलं. तिने निसर्गाची सुंदरता आणि त्याचा आदर करणं शिकलं.
संध्याकाळी, आई आणि खुशी घरी परत आले.
त्या दिवशीच्या अनुभवांनी त्या दोघींच्या नात्याला अजून घट्ट केलं. खुशीने आईला
मिठी मारली आणि म्हणाली, "आई, आजचा दिवस खूप छान होता. तुझ्यासोबत वेळ घालवून मला खूप
आनंद मिळतो."
आईने खुशीला मिठी मारून उत्तर दिलं, "खुशी, तु माझ्या आयुष्यातली
सर्वात मोठी आनंद आहेस. तुझ्या प्रत्येक हसण्यात माझं जगणं आहे."
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा